A short poem

Windows

Windows

They say that the eyes

are the windows on the soul.

What I see in yours, my dear,

could just make me whole.

I see a perfect missing part

that fits exactly to my heart.

A piece that I’d not known I lacked,

an indisputable beautiful fact.

Diving deep into those dark pools,

you’re my teacher, I’m your fool.

Feeling things I’ve never known,

seeing sights in light that’s shone.

They say that the eyes

are the windows on the soul.

What I see in yours, my dear,

could just make me whole.

I have this urge for us merge,

in each others’ souls to surge,

swimming in our own sweet dreams,

the way it seems it’s always been.

I see a perfect missing part

that fits exactly to my heart,

a piece that I’d not known I lacked,

an indisputable beautiful fact.

Oh, they say that the eyes

are the windows on the soul.

What I see in yours, my dear,

could just make me whole.

Aan een dode dichter

Aan een dode dichter

Hier is op de dood
van een vriend
die nooit heeft geleefd,

Dit is voor een dichter
wiens woord het begeeft.

Het leven,

dat heeft ie nooit geleerd,

nadat hij als schrijver

was bekeerd.

Hij had het gemoeten
dat was zijn mot.
Maar dat moeten
dat was zijn strop.

De Duif

-->

De duif

Een staalgrijs dikke bosduif

glijdt door de azuurblauw heldere lucht,

vleugels wijd en hoog naar achteren,

zijn trotse, lekkere borst naar voren

op weg richting zijn verse lentenest.

In Zeeland

-->

-->

In Zeeland

De spreeuwen draaien

door de poederblauwe lucht

boven de koude agaatgroene Noordzee,
scherp lachend naar de aardse zielen.

Terwijl de winterzon

kiekeboe speelt met de grijze,

schuivende wolken,
boven het roodbruine riet,
dat danst in de wind

die permanent rond duikt 

op de rollende duinen,

in Zeeland.

PT